ကေလး တစ္ေယာက္ ရဲ ့ အတိတ္ စာမ်က္ႏွာမ်ား အပိုင္း (၁)

ေလာကႀကီးကို တံခါးေခါက္ ျခင္း

ရာသီဥတု က စိုစြတ္ ရာသီ ေရာက္စျပဳၿပီ ဆိုေတာ ့ မိုးဖြဲေလးေတြ အၾကားမွာ က်ဳပ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားကို သတိရေနတယ္ " ကို မိုးမင္း " ေရ . . . ။ ေျခခင္း ၊ လက္ခင္း သာလို ့ေတာ ့မ်ားကြာ ဟင္း . . . ၾကည့္ၾက ရေသးမေပါ ့ (ဇာတ္ပြဲ ေနာ္ ) ။ က်ဳပ္က ပြဲႀကိဳက္ခင္ ( ကိုၾကည္သာ ေရ . . . ဆရာ ့ စကားလံုး ဆြဲဘံုးလိုက္ ၿပီ ) ေလ။ ပြဲေဟ ့ဆို . . . ထိပ္ဆံုးက ၊ မိုးလင္းလို ့ ဇာတ္ၿပီးရင္ ဇာတ္ရံုမွာ လူကုန္တာ ေတာင္မွ အိမ္ျပန္ရေကာင္းမွန္းမသိ ၊ ဇာတ္ရံုေနာက္ သြားလို ့ထပ္ၾကည့္ ေသးတယ္။ ( ရိုးရိုးေတြး . . . ) သူတို ့ ဘာလုပ္တယ္ သိခ်င္လို ့ပါ။ က်ဳပ္တင္လား လို ့ မေမးနဲ ့ ဗ်ိဳ ့ . . . မ်ိဳးလိုက္၊ရိုးလိုက္ဗ် ။ က်ဳပ္ အဘ ( အဖိုး ) ဆို ေရႊမန္းတင္ေမာင္ ကခဲ ့တဲ ့ ဇာတ္ထုပ္ ၊ ႏွစ္ရာနီးပါး အားလံုးကို အလႊတ္ဆို သလို . . . အသံေန ၊ အသံထား နဲ ့ ကြက္စိတ္ ခင္းတတ္ တဲ ့လူဗ်။ လူထူရင္ ကြက္စိတ္ခင္းမယ္ တကဲကဲ ၊ ဘယ္လို ေျပာရမလဲ ? ျမန္မာျပည္ က ဗီဒီယို ေတြ ၊ စီဒီ ေတြကလို ဖြင္ ့လိုက္ရင္ ရစ္ၿပီးေက်ာ္ေန ၾကရတဲ ့ Track No.(1) လိုပါဗ်ာ။
က်ဳပ္ကေတာ့ တစ္မ်ိဳးဆန္း ေလာကႀကီးကို တံခါးေခါက္တာ ဒီလိုဗ် . . .။
၂၉ ရက္ ၊ ဧပရယ္ လ ၊ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ ။
" သစၥာ ၊ ေမတၱာ ေရႊမန္းသဘင္ " မသိဘူး မေျပာနဲ ့ ၫိုညင္မွာေနာ္ ။ ဇာတ္ကလည္း ျမန္မာ ျပည္ရဲ ့ နံပါတ္ (၁) ၊ ဇာတ္ထုပ္ကလည္း အသစ္ ဆိုေတာ ့ ငွက္ပ်ံ မက်ေပါ ့။ ( ငွက္ ၾကက္ထက္ ပိုေသးေသာ ယင္းပင္ မတိုးႏိုင္ ) လူမ်ားတာ ၊ လူမ်ားတာ ။
ည ၁၁ နာရီ ခြဲေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေပါ ့ ၊ ေအာ္ပရာ တင္ဆက္ေနတဲ ့ အခ်ိန္ ၊ ဇာတ္က လည္း ဟာသဇာတ္ ဗ်။ ပါးစပ္ မစိရေအာင္ ရီ (ရယ္) ရတာ။
အဲဒီမွာ လာပါၿပီေရာဗ်ာ . . . ။
" အားမေလး . . . လုပ္ပါအံုးဟဲ ့ " ၊ အရပ္ကူပါ ၊ လူ၀ိုင္းပါေပါ ့။ ဇာတ္ရံု တစ္ခုလံုး အံုးအံုးကြ်က္ကြ်က္ ၊ " ေႁမြလားဟဲ ့ ၊ ကင္းလားဟဲ ့ " ကေနတဲ ့ ဇာတ္ပင္ရပ္လို ့ မင္းသားက
" ေတာ္ၾကပါေတာ ့ ခင္ဗ်ာ . . .
ေတာ္ၾကပါေတာ ့ ခင္ဗ် " ရယ္လို ့ ( ဇာတ္သံ မေပ်ာက္ပဲ ) မီးဖြား (ကေလးေမြး) တာပါလို ့ ဇာတ္စင္ ေပၚက ေၾကျငာေတာ ့မွ ေ၀ဖန္သံ ေတြ ခပ္တိုးတိုး နဲ ့ ဇာတ္ပြဲျပန္စဖို ့ ျပင္ေခ်ၿပီ ။
ဇာတ္ရံုထဲမွာ ဘာေတြ ျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ ့ သည္ကို ထိုမိသားစု မသိႏိုင္ေတာေပ။ အေမာတေကာ ဆိုက္ကားငွား ( နယ္မွာ ပြဲရက္ ကားမွ မထြက္ပဲ ) ေဆးရံုကို ဒေရာေသာပါး ေျပး ေဟာ ေဆးရံု၀ ေရာက္ၿပီဆိုေတာ ့ အသံၿဗဲ ႀကီးနဲ ့ ေအာ္လိုက္တာ . . . ဥ၀ဲ (အျႏၵာ ေက်ာ္ဇင္ မဟုတ္ ) ဆိုတဲ ့ ကေလးငိုသံက ေလာကႀကီးကို တံခါးေခါက္လိုက္ ၿပီ ။
Hello Kingdom please welcome me
မိတ္ေဆြ တို ့ရဲ ့ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ " ကိုရင္ႀသ " လာေခ်ၿပီ ။
ေမြးဖြားခ်ိန္တြင္ နာရီ (၃) လံုးမွာ (၁) မိနစ္စီ ကြာေန ၍ အသည္း အသန္ အျငင္းပြားကာ ေနာက္ဆံုး အဂၤဟူး သားဟု တရား၀င္ ၫွိႏိႈင္း သတ္မွတ္လိုက္ ၾကရသည္။ ဇာတ္ပြဲ ရံုအတြင္း ေဘးခ်င္းကပ္ဖ်ာမွာ အရပ္လက္သယ္ႀကီး ရွိခဲ ့ ၍သာ " ရွင္ကံေရာက္ ၿပီး သက္မေပ်ာက္ ခဲ့ျခင္း " ျဖစ္သည္။
ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေခ်ၿပီ . . . ။
အဂၤဟူးသား ကိုရင္ႀသ အသက္ ၁၂၀ ရွည္ေစေသာ၀္ ။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ထိုအျဖစ္အပ်က္ မ်ားမွာ အဘိုး ျဖစ္သူ ကြက္စိတ္ ေျပာသလို ျပန္လည္ေျပာျပ ၍ သိရွိရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
" ေလာကႀကီးကို တံခါးေခါက္ ျခင္း " တခန္းရပ္ နားစို ့ဦးလားဗ်ာ ... ။ ။

ရယ္ေမာျခင္းျဖင္႔စိတ္ေလ်ာ႔ၾကကုန္ေလာ႔....