ရွမ္းအေရး ေျပးလိုက္တဲ ့ ဗမာ

ဆိုရိုးတစ္ခု ၾကားခဲ ့ဖူးပါတယ္။ " ဗမာအေတြး ၊ ရွမ္းအေျပး " တဲ ့။ က်ဳပ္ေၾကာင္ ့ေတာ ့ ဆိုရိုးပ်က္ရၿပီထင္ပါရဲ ့။

ကိုခ်ယ္ရီ ေရ ...
က်ဳပ္ေတာ ့ မိတ္ေဆြေရးတာကို အေတာ္ေလးေျပးလိုက္ေနရၿပီဗ်ာ။ ကိုခ်ယ္ရီေရးခဲ ့တဲ ့ တရားရွာ ကိုယ္မွာေတြ ့ ဆိုတာေလးက က်ဳပ္ကို အေတာ္ေလး ေတြးေစခဲ ့တယ္ဗ်။
ဘာေၾကာင္ ့ လဲဆိုေတာ ့ က်ဳပ္တို ့ ဗမာစကားမွာ တတ္ ၊သိ ၊နားလည္ ျခင္းဆိုတာ ရွိတယ္ေလ။ မိတ္ေဆြေျပာခဲ ့တဲ ့ တရားရွာ ဆိုတဲ ့ စကား . . .

တတ္ ။ ။အဲဒီမွာ က်ဳပ္တို ့ ဗမာျပည္က တရားအေပၚ တတ္ေျမာက္ျခင္း ရွိေလရေအာင္ တရား၀င္ သင္ရိုးမွ မရွိတာဗ်ာ။ တရား၀င္ သင္ရိုးရွိခဲ့ ရင္ေတာ ့ ( မျဖစ္မေန ဆိုတဲ ့ သေဘာနဲ ့) သင္ၾကားလို ့ တတ္ေျမာက္မယ္ ထင္ပါရဲ ့။

သိ ။ ။အသိအေန နဲ ့ကေတာ ့ ဘယ္သူမဆို အနည္းနဲ ့ အမ်ား သိရွိထားၾကေလရဲ ့။

နားလည္။ ။(က်ဳပ္ အျမင္ေျပာရရင္ မွားေကာင္းမွားႏိုင္ပါတယ္)
နားလည္ၾကပါတယ္လို ့ပဲ ဆိုၾကပါေတာ ့ ။ ဘယ္လို နားလည္ၾကတာလဲ ။ က်ဳပ္ကေတာ ့ စိတ္ နဲ ့ ကိုယ္ တစ္ထပ္တည္း က်မွ နားလည္တယ္လို ့ ဆိုခ်င္ပါရဲ ့။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ ့ မွတ္စုစာအုပ္လို စာေမးပြဲနဲ ့ ရန္သူျဖစ္ေနလိမ္ ့မယ္ ထင္ပါရဲ ့။ ဘ၀ မွာ စာေမးပြဲ စစ္ခဲ ့ရင္ ေမာ္ေဒးရွင္း ေတာ ့ ရွိမယ္မထင္ဘူးဗ်ာ။

ကိုယ္ ့စိတ္နဲ ့ ႏိႈင္းၿပီးေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္ေတာ ့ တရား မတတ္ခဲ့ဘူးဗ်။ သိေတာ ့သိေနေလရဲ ့။ အိုျခင္း ၊ နာျခင္း ၊ ေသျခင္း နဲ ့ မၿမဲျခင္းတရားေတြကို . . . သို ့ေသာ္လည္း မွတ္စုစာအုပ္ လိုပါပဲဗ်ာ။ ေမ ့ေနတာမ်ားတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ ့ဘ၀စာေမးပြဲကလဲ ဘယ္မွာ အခ်ိန္စာရင္း ထြက္လို ့လဲ ။
ေနာင္တ နဲ ့ ေနာင္ဘ၀ မသြားရဖို ့ လုပ္ၾကရမွာ ေပါ ့ဗ်ာ ။
အဓိက ကေတာ ့ စိတ္ေပါ ့ဗ်ာ ။ နိေျဂ ာဓ သာမေဏ ရဲ ့ အေသာက မင္းႀကီးကို ေဟာၾကားခဲ ့တဲ ့ တရားလိုေပါ ့ဗ်ာ ။ စိတ္ဆိုတာ နိဗၺာန္ သို ့ သြားရာလမ္း ပါပဲခင္ဗ်ာ ။

သိေတာ ့ သိပါရဲ ့ နားမလည္ခ်င္ခ်င္ ခက္ေနတဲ ့ စိတ္ေတြေၾကာင္ ့ ခက္ခဲေနပါရဲ ့ဗ်ာ။
ကိုစိုင္းထီးဆိုင္ ဆိုခဲ ့တဲ ့ သီခ်င္းေလးလိုေပါ ့ဗ်ာ . . .(မူရင္းသီဆိုခဲ့တဲ ့ ေတးသံရွင္ေတာ ့ မမွတ္မိေတာ ့ ပါဘူးဗ်ာ)
သစ္တစ္ပင္ေအာက္မွာ ၀ါးတစ္ပင္ေအာက္မွာ မေရာက္ႏိုင္ ေသာ္လည္းေလ . . . ဆိုသလို ပါပဲဗ်ာ ။

ကိုခ်ယ္ရီေရ . . .
က်ဳပ္ေတာ ့ စားဖို ့ေသာက္ဖို ့ မေမ ့ သလိုမ်ိဳး တစ္ေန ့ (၅) မိနစ္ တရား ရႈဖို ့က်ဳပ္ေတာ ့ စတင္ဖို ့ ႀကိဳးစားေနၿပီဗ်ာ . . . ။ ။