Sunday, May 27, 2007

အခ်စ္ကဗ်ာ

မလာပါနဲ့ သဂၤီရတနာ ဒါဟာ......
ဦးေနွာက္နဲ့နွလံုးသားေပါင္းထားတဲ့အေၿဖ
ခါးသီးနာက်င္တဲ့ ေလာကဓံေအာက္မွာ
ၿဖူစင္တဲ့ေမတၱာတရားကို
သၿဂၤီဳလ္ရမလားကြယ္....။
ၿဖစ္ရမွာနဲ့...ၿဖစ္ေနတာ
ၿဖစ္ခ်င္တာနဲ့...ၿဖစ္နိုင္တာ
ၿဖစ္သင့္တာနဲ့...ၿဖစ္လာတာ
လူသားအားလံုး
တည္ၿငိမ္တဲ့ဘ၀မွာသာယာေနခ်င္တာေပါ့
အခု ခြင့္ၿပဳေတာ့ငါ့ကို....
ေကာင္းကင္မွာ ... သစ္ပင္စိုက္ဖို့...။ ။

1 comment:

မိုးသစ္ညိဳ said...

သုႆန္တစျပင္


သူျပဳံးတိုင္း ငါေသဆုံး
ငါေသဆုံး တိုင္းသူျပဳံး၏

ဆိုတဲ႔ ကဗ်ာဆရာ ေႏြလွိဳင္ႆုန္း ထင္ပါရဲ႕။
ဟုတ္ရင္ေတာ႔ အေၾကာင္းျပန္