လူႀကီးသား ဆိုးေပ

အိပ္မက္အိမ္ကို မေရာက္တာၾကာလို႕ မမွတ္မိဘူး ... လမ္းမွားေနေသးတယ္ ... မေတြ႕တဲ႕အဆံုး ရပ္ကြက္လူႀကီးကို သြားေမးေတာ႕ ဖမ္းမယ္ခ်ဳပ္မယ္လုပ္ေနလို႕ ...
“ဟ !!! ဘာျဖစ္လို႕တုန္းဗ် ?
“ အဲဒီအိမ္က ရႈပ္ရႈပ္ ရႈပ္ရႈပ္နဲ႕ မင္းက ဘာသြားလုပ္မွာတုန္း ? မင္း ဘယ္သူတုန္း ? ”
“ ကိုယ္႕ဟာကိုယ္ ဘာသြားလုပ္လုပ္ေပါ႕ဗ်ာ ... ဦးေလးနဲ႕ ဘာဆိုင္လဲ?”
“ အံမယ္ ... ငါက အမိန္႕ေတာ္ရ သူႀကီးကြ ... မင္းတရားႀကီး မ်က္မာန္ရွမဲ႕ အေရး မွန္သမွ်မွာ ဘယ္သူ႕ကိုမဆို တားဆီးဖမ္းခ်ဳပ္လို႕ ရတယ္ကြ ... နားလည္လား ? ”
ေဩာ္ ... ဂလိုကိုး ... ဒီကလည္း ဆိုးေပပဲ ဘယ္ေနမလဲ ... စိတ္က ေထာင္းဆို ... သိတဲ႕အတိုင္း ...
တစ္ခြန္းက ႏွစ္ခြန္းပိုလာရင္ စိတ္က ရွည္လို႕မရေတာ႕ဘူး ... ပါးစပ္နဲ႕ မေျပာဘူး ... လက္ကပါၿပီးသား ... ဒါနဲ႕ ဇတ္ကနဲဆို လြယ္အိတ္ထဲ လက္ႏႈိက္ၿပီး သူ႕အနားကပ္ ျဖတ္ကနဲဆို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္ ... ေထာင္တန္တစ္ရြက္ ... ဖတ္ကနဲဆို သူ႕အိပ္ကတ္ထဲ ထိုးထည္႕လိုက္တယ္ ... အဲသလို ... စိတ္ႀကီးတာ ... ပါးစပ္နဲ႕မေျပာဘူး ... လာဘ္ကပါၿပီးသား ... အဲ..ဟုတ္ပါဘူး ... လက္ကပါၿပီးသား ...
အဲဒီမွာ ဟိုလူႀကီးက
“ ေဟ႕.. မင္း ေစာ္ကားလွခ်ည္လား ... ဘာမွတ္ေနသလဲ ? ”
သိတယ္ ... ဒီေကာင္ကလည္း နပ္ၿပီးသား ... လာထား ေနာက္တစ္ရြက္ ... တစ္ဆက္တည္း ေျပာလိုက္ေသးတယ္ ...
“ က်ေနာ္လည္း လူႀကီးသားပါဗ် ... ဦးေလးရ ... အခ်င္းခ်င္းေတြပဲ ... နားလည္ပါတယ္ ... ကဲ... ညေနလည္းေစာင္းၿပီဗ်ာ ”
ဒါမ်ိဳးက်ေတာ႕ သေဘာေပါက္လြယ္သားဗ်ာ ... အေခၚအေ၀ၚေတြ ေျပာင္းလို႕ (အိတ္လည္းေဖာင္းသြားၿပီကိုး) ခ်က္ခ်င္းပဲ ... သူကိုယ္တိုင္ အိပ္မက္အိမ္ကို လိုက္ပို႕တယ္ ... လမ္းတေလွ်ာက္လည္း
“ ငါ႕တူ ... ဒီရပ္ကြက္မွာ လိုတာရွိရင္ေျပာကြ ... အစံုရေစရမယ္ ... ဒိုလွ်ိဳင္ေလးေပါ႕ကြာ ... အဟဲ ..”
သူခ်ည္းပဲ လႊတ္ေျပာေနေတာ႕တာ ... ဆိုးေပကေတာ႕ ဆရာေလ ... သိတယ္မလား ... ဒီအခ်ိန္မွာ ... ခပ္တည္တည္ပဲ ... အိပ္မက္အိမ္ေရွ႕ေရာက္လို႕ အိမ္ထဲ၀င္ကာနီးက်ေတာ႕ သူက ေမးတယ္ ...
“ ဒါနဲ႕ ငါ႕တူက ဘယ္လူႀကီးရဲ႕ သားလဲကြ ... လိုတာရွိရင္လည္း အားကိုးရေအာင္ ေျပာခဲ႕ပါဦး ... ”
ဟ..ဟာ..ဟား ... ဒါပဲေလ ... ဒီလိုပဲ ျဖစ္ရမွာေပါ႕ ... ဆိုးေပ စင္ေပၚကျဖစ္သြားၿပီ ... အဲဒီ ဒံုေပေပ ရပ္ကြက္လူႀကီး ကို မႈန္ေတေတၾကည္႕ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ...
“ သိခ်င္ ရင္ ခၽြတ္ခ်လိုက္ ... အဲ .. ဟုတ္ပါ၀ူး ... ျဖန္႕ခ်လိုက္ ”

ဂလိုဗ် ... က်ေနာ္႕ အေဖ က လူႀကီး ...
နယ္နယ္ရရ လူႀကီး မဟုတ္ဘူး ...
ဦးေလးကမွ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႕ လူႀကီး ..ရပ္ကြက္လူႀကီး ... ပ်င္းတာေပါ႕ဗ်ာ ...
က်ေနာ္႕အေဖက .... လူႀကီး ... တကယ္႕လူႀကီး ... အေဖ႕ထက္ႀကီးတာ ဆင္ပဲရွိတယ္ ... အဲသလို ႀကီးတာ
ဘာမွတ္လဲ?
ဘုရားလူႀကီးဗ် ... ဘုရားလူႀကီး ... က်ေနာ္တို႕ ၿမိဳ႕က ဘုရားမွာ လူႀကီး ...
ဘုရားကို အုပ္ခ်ဳပ္တာ ...
ဘယ္ဘုရား ဘယ္မွာေန ... က်ေနာ္႕ အေဖကပဲ ေနရာခ် ဂ်ဴတီခြဲတာ ...
ရသမွ် အလွဴေငြ က်ေနာ္႕အေဖ ဘုန္းၿပီးမွ ဘုရားက ဘုဥ္းရတာ ...
ကဲ ... ဦးေလး ... လူႀကီးတကာ႕ လူႀကီးမွာ ဘယ္လူႀကီးက အႀကီးဆံုးလဲ ? ”
အဲသလို က်ေနာ္ ေျပာသမွ် မ်က္လံုးအ၀ိုင္းသား ပါးစပ္ အေဟာင္းသား နဲ႕ နားေထာင္ မင္သက္ေနရွာတဲ႕ ထို လူႀကီးေလးမွာ ... ဘာစကားမွ မေျပာႏိုင္ရွာပဲ ... မတ္တပ္ေျမာေနရာမွ ငုတ္တုပ္ေမ႕သြားရွာေလေတာ႕သတည္း။....။....။

က်ေနာ္တို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕ လူႀကီးတကာ႕ လူႀကီးေတြထဲမွာ အႀကီးဆံုးကေတာ႕ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႕ လက္ရွိ လူႀကီး မ်ားပါပဲခင္ဗ်ာ ... သူတို႕ က အႀကီးဆံုးပါ ... မျငင္းပါနဲ႕ ခင္ဗ်ာ ... တကယ္ႀကီးတာပါ ... ႀကီးလိုက္သမွ မွန္းဆလို႕ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ ... အဲဒီလူႀကီးေတြ ဘာႀကီးတယ္ မွတ္သလဲ ? ? ?
က်ေနာ္ေျပာမယ္ဗ်ာ ....
သူတို႕ေတြ ႀကီးတာက ....
“ င ရဲ ” .....ဗ် .....