ဘယ္သူဆရာႀကီးလဲ ?

အိပ္မက္အိမ္မွာ မက္ခြင့္မရတာအေတာ္ၾကာသြားတယ္... ကုိဆုိးေပတုိ႔ေျပာသလုိပါပဲ... မ်က္စီေတြလည္ လမ္းမွားၿပီး မေရာက္ႏုိင္ဘူးျဖစ္ေနတာပါ... လမ္းမွားသြားတာကလည္း ဇာတိေျမေတာင္ေပၚေဒသကုိ ေရာက္သြားလို႕ပါ... က်ေနာ္တုိ႔ေနတဲ့ နယ္စပ္ေဒသကုိေရာက္ေတာ့ မ႐ႈ႐ႈိက္လုိက္ရတဲ့ ေတာင္ေပၚေဒသရဲ႕ ေအးျမလတ္ဆတ္တဲ့ ေလေျပေအးေလးေတြကုိ တ၀ႀကီး႐ႈ႐ႈိက္လုိက္ရတာ စိတ္ထဲမွာ လန္းဆန္းသြားတယ္ဗ်ာ... တ႐ုတ္နယ္စပ္ေဒသဆုိေတာ့လည္း ျမန္မာျပည္အတြက္ တ႐ုတ္ကုန္စည္ေတြပုိ႔ေနၾကတဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြနဲ႔ စည္ကားလုိက္တာအရမ္းပဲဗ်ာ... ဆူညံလုိက္တဲ့ စကားသံေတြကလည္း ညံညံကုိစီလုိ႔.... ဘာေတြလဲဆုိေတာ့........

တ႐ုတ္နယ္စပ္ကေန ျမန္မာျပည္ကုိ ကုန္စည္ေတြပုိ႔ရာမွာ ၁၀၅ မုိင္နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးဂိတ္ကုိ ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးမွ မႏၱေလး... ရန္ကုန္... အစရွိတဲ့ေဒသအသီးသီးကုိ ပ်ံ႕ႏွံ႔စီးဆင္းၾကပါတယ္... တ႐ုတ္ကုန္ပစၥည္း အမ်ားစုက DUTY ပိတ္ထားေတာ့ ေဒသစကားအေခၚအရ ကယ္ရီ (Without Duty) လုပ္ၾကတာမ်ားတယ္... ဂ်ဴဒီသြင္းမယ္ဆုိရင္လည္း စရိတ္စကအရမ္းမ်ားေတာ့ ကုန္သည္ေတြအတြက္ လုံး၀မကုိက္ဘူး... ပစၥည္းတစ္ခုကုိ ဂ်ဴတီေဆာင္မယ္ဆုိရင္ ၁၀ိ/- ေပးရရင္ ကယ္ရီသမားေပးလုိက္ေတာ့ ၃ ိ/- ေလာက္ပဲက်တာကုိးဗ်.... ပစၥည္း သယ္ခကလည္း ဂ်ဴတီနဲ႔ ကယ္ရီ ဆုိရင္ ကယ္ရီက ကားသမားေတြအတြက္ ပုိကုိက္တယ္ေလ... ကားသမားေတြကလည္း ဂ်ဴတီကုိ ကယ္ရီေရာၿပီး ဂ်ဴကယ္ ဆုိၿပီးတင္ၾကတယ္ဗ်... ဂ်ဴတီတင္ျပန္ရင္လည္း ဂိတ္ကစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕ေတြကုိ မ်ားမေပးရဘူးမထင္ေလနဲ႔ ဆရာ.... ေပးရတာပဲ... Under Table Money ေပါ့ဗ်ာ... ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ UTM မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ေပၚေပၚတင္တင္ပဲ ေပးလုိ႔ရေနတယ္... မေပးရင္လည္း ဂိတ္မွာ ေတာင္စစ္... ေျမာက္စစ္နဲ႔ ဘာေတြလုပ္ေနမွန္းကို မသိဘူး.... ဘယ္သူ႕ကုိ အေဖေခၚရမွန္းလည္း မသိဘူးလုိ႔ ကားသမားေတြက ေျပာေနၾကတယ္ဗ်....
ကုန္စည္စီးဆင္းပုံက... ၁၀၅ မုိင္ဂိတ္ကုိေက်ာ္ၿပီးရင္ သိႏၷီက ေရပူဂိတ္ကုိထပ္ျဖတ္ရတယ္.... သိႏၷီဆုိတာက လား႐ိႈးၿမိဳ႕ ေရာက္ခါနီးပါၿပီ... အဓိကေတာ့ အဲ့ဒိ ၂ ဂိတ္ကုိေက်ာ္ၿပီဆုိရင္ေတာ့ ၈၀% က မႏၱေလးကုိ ပစၥည္း ေရာက္ၿပီသာမွတ္ေပေတာ့ပဲ.... အဲ့ဒီကေနဆက္ထြက္လာရင္ ေတာ့ မႏၱေလးအ၀င္ ၁၆ မုိင္ဂိတ္ကုိ ေနာက္ဆုံး ေပးကမ္းၿပီးရင္ေတာ့.... Everything is OK ပဲ.... ဂိတ္မွာထုိင္ၾကတဲ့ အဖြဲ႕စုံေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ... Custom, နကသ (နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး), ရဲ, လ၀က, သစ္ေတာ, မထသ, မူးယစ္, ေအးခ်မ္းၿဖိဳး, ကညန, ဘာေတြမွန္းကုိမသိေတာ့ဘူး... အဲ့ဒီအဖြဲ႕စုံေတြထဲက ဘယ္သူကဆရာလည္းဆုိေတာ့ဗ်ာ....
၁၀၅ မုိင္မွာဆုိရင္ နကသ က ဆရာႀကီး ဗ်.... ဘာႀကီးလည္းေတာ့မသိဘူး... Custom ကစစ္ေဆးၿပီးလုိ႔ လြတ္မယ္ဆုိရင္ေတာင္ သူကမလြတ္ဘူးဆုိ သြားေရာပဲ.... ေၾကးေပးလုိ႔လည္း သူတုိ႔အတြက္ မကုိက္ဘူးထင္ရင္ မလြတ္ျပန္ဘူးဗ်... Custom ဆုိတာ ငုတ္ေနတာပဲ... သိႏၷီက်ေတာ့ မဆုိးလွဘူးဗ်... သူကေတာ့ ညွိညွိႏိႈင္းႏိႈင္းရွိတယ္... ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္... (အလကားေတာ့မလြတ္ဘူးဗ်).... ေဟာ.... ပါ၀ါေတြမ်ားပါတယ္ဆုိတဲ့ နကသ (ဆရာႀကီး) မႏၱေလးလည္းေရာက္ေရာ.... ၅၀၀ိ/-၊ ၁၀၀၀ိ/- ေပးသေလာက္ နဲ႔ပဲ ေခ်ာင္ကေလးမွာေက်နပ္ေနရတယ္ဗ်... အဲ့ဒီမွာေတာ့ Custom ဆုိကေတာ့ ဆရာႀကီးဗ်.... ေပး ၅၀၀၀၀ိ/-၊ ေပး ၁၀၀၀၀၀ိ/- သူအကုန္ယူတယ္ဗ်.... အဲ့ဒါကေန႔ခင္းပုိင္း... သူက ကန္ထ႐ုိက္ဆြဲထားတာ... ညမုိးခ်ဳပ္တဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ ေမာင္းတံဂိတ္ (၀ါးလုံးတန္းထားလ်က္ အ၀င္အထြက္ေမာင္းတံ) ေစာင့္ ကုိေရႊရဲ မ်ားက လာထား.... လာထားနဲ႔ လုိင္စင္ရ ကန္ထ႐ုိက္လုပ္ေနေလရဲ႕ဗ်ာ.... ကားသမား... ကုန္သည္ေတြက လည္းမတတ္ႏုိင္ဘူးေလ... ေပးရတာပဲေပါ့ဗ်ာ.... တ႐ုတ္ျပည္ကေန ၀ယ္ခဲ့တဲ့ပစၥည္းတစ္ခုရဲ႕ အရင္းက ၃ိ/- ပဲရွိရင္ မႏၱေလးေရာက္တာနဲ႔ ၁၅ိ/-ေလာက္ျဖစ္သြားတာေတာ့ မဆန္းေလာက္ေတာ့ပါဘူး.... အဲ့ဒီလုိျဖစ္ေတာ့ ဘယ္သူေတြမွာ ခံရလဲ .... ဘယ္သူ႕မွာအျပစ္ရွိလဲ ... ကုန္သည္လား.... ကားသမားလား.... ဆရာႀကီးေတြလား........ ? ? ? ? ?