စာေရးဆရာ တာရာမင္းေ၀ ဆံုးပါးသြားျခင္း ..

ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ မွာ ဆရာ (ကို)တာရာမင္းေ၀ တစ္ေယာက္ .. သူခ်စ္တဲ့ မိသားစု၊ သူ ခ်စ္တဲ့ စာေပအသိုင္းအ၀ုိင္း၊ သူခ်စ္တဲ့ ပရိသတ္၊ သူခ်စ္တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကို ေက်ာခိုင္းထားခဲ့ၿပီးေတာ့ ေလာကအသစ္တစ္ခုဆီသို႔ လြတ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းထြက္ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ .. ဆရာ့ကို မနက္ျဖန္ အဂၤါေန႔ ေန႔လည္ ၁ နာရီမွာ ေရေ၀းသုႆန္မွာ သၿဂၤဳလ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္ .. ဆရာတစ္ေယာက္ .. လြတ္လပ္တဲ့ ေလာကသစ္မွာ လြတ္လပ္စြာနဲ႔ ကဗ်ာေတြ စာေတြကို လြတ္လပ္စြာ ေရးစပ္ႏိုင္ပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းေပးရင္း .. အမွတ္တယ အေနနဲ႔ ဆရာ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္ ..

ေယဘုယ်၀ိညာဥ္

င့ါကိုေတာ့ ခြင့္ေတာင္းသင့္ပါတယ္
ငါ့ႏွာေခါင္းေပၚတတ္ၿပီး
ဘယ္သူလာ အသက္႐ႈေနတာလဲ ..
မင္းကသာ
ဟုိဘက္က အပ္နဲ႔ မမႈတ္ဘူးဆိုရင္
မင္းလက္ထဲကေျပာင္းကို
ဒီဘက္က ငါေခ်ာင္းၾကည့္ရဲမွာပါ .. ။
ငါက ..
ေတြ႕ေနက်၊ ျမင္ေနက်၊
႐ိုး႐ိုးလူမ်ိဳးေပါ့
ပန္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာက္႐ိုးနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
အရမ္းလာပစ္ေပါက္ရင္ေတာ့
ေၾကာက္တတ္တဲ့ ေကာင္မ်ိဳးေလ ..။

ေဆာင္းတစ္ခုမွာ
ပါ၀င္ခဲ့ဖူးတဲ့ ႏွင္းတစ္စက္လို
စာရင္းလည္းမရွိ၊ နံပါတ္လည္းမသိ
ဘယ္အထိမွလည္း မႀကီးက်ယ္ပါဘူးကြယ္ .. ။

ငါက ... သာမညလူ .. ။
ငါက ... ေယဘုယ်လူ ..။
ဆပ္ျပာပူေဖာင္းလို
အေရခြံတစ္ထပ္ ခြာလိုက္ရင္ပဲ
အထဲမွာ ဘာမွက်န္မွာ မဟုတ္တဲ့လူ ... ။

ဘယ္သူကမွ မသိဘူး ဆိုရင္ေတာင္
ငါ့ကိုယ္ငါေတာ့ သိတာေပါ့
သိပ္ကို သိတာေပါ့ကြယ္ .. ။

(ဒီဇင္ဘာ + ဇႏၷ၀ါရီ ၁၉၉၇+၉၈)

တာရာမင္းေ၀

ကဗ်ာကိုးကား - http://lanolay.150m.com/tymw_norm.html