ပစၥဳပၸန္

ဦးေနွာက္ကေစစား နွလံုးသားက အရင္းခံ ၿပီး ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ့ အထင္ကရ စာမ်က္နွာေတြ အခ်ိန္ရဲ့ ဖိစီးမွုေတြ ေအာက္ တစ္စစေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၾကတယ္.။နွေမ်ာစရာေကာင္းတာက သူတို့ရဲ့တြယ္တာမွု ၊ထိန္းတဲ့ၾကားက ပြင့္အန္လာၾက ။ေနာက္ဆံုး ရင္ေလးစရာအနာဂတ္ထဲ ၀ကြက္အပ္လိုက္ျပန္တယ္။ ဘယ္ကိုသြားသြား ဘယ္မွာၾကည့္ၾကည့္ ေန ့စဥ္ရက္ဆက္ ေတြ ့လိုက္ရတာက နွုတ္ထြက္စာေတြ ဒလေဟာ..။

ဒီထဲမွာ အိမ္သူအိမ္သားေတြ ဘဲမ်ားပါတယ္.။ဒါသူတို ့ အျပစ္မွမဟုတ္တာ ကိုး ၊ သဘာ၀က်တယ္လို ့ ဘဲ ဆိုၾကပါစို ့ ..။မူမမွန္တဲ့ အေတြး ေသြးကအေရာင္ေျပာင္းေတာ့ ေခတ္လူငယ္ဆိုတာ ဘေလာ့ဂါေတြ ၾကားတစ္ပိုင္းတစ္စတဲ့လား.။အိုႀကီးအိုမဆိုေတာ့ ေကာလဟာလဆိုလည္း ယံုလိုက္ၾကတာ ထိန္းနိုင္သိမ္းမရ.။ေစာတယ္လို ့ ထင္တယ္ဆိုရင္လည္း ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာကိုေတာင္ ၂၀၁၀ မွစမယ့္ သေဘာ..။တကယ္ဆို ပိုးစား ေနတဲ့သြားကိုအင္ကတည္းက နွတ္ပစ္သင့္တာ..။ခုေတာ့ အခ်ိန္ေတြသာေနွာင္း ေခတ္ေတြသာေဟာင္းသြားတယ္ ေတာ္လွန္ေရးရဲ့ေလသံ ေရးေရးေတာင္မျမင္။ဆြန္ယက္ဆင္..၊ဂန္ဒီနဲ့ ဗိုလ္ခ်ုပ္သာသိရင္ ခံရခက္လိုက္ေလျခင္း..။ေလဘယ္ေလာက္ျပင္းျပင္း ၊မုန္တိုင္းဘယ္ေလာက္ထန္ထန္ မ်ိုးဆက္သစ္တို ့မည္ သည္ ရဲရဲေတာက္ၿမဲသာ................´.............´.............´။။။။။။