ဆံုမွတ္ ႏွစ္ခုရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ အပိုင္း ( ၁ )

မ်က္ရည္မ်ား ေ၀ ့တက္လာေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ အသံကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ခဲ ့တယ္ ။ သူ ့ကိုေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္ မသိႏိုင္ခဲ ့ေပမယ္ ့ အရာရာက ဖန္တီးလို ့မွ မရႏိုင္ခဲ ့ပဲေလ . . . ။

"သူကြ်န္ေတာ္ ့ရဲ ့ ပကတိဘ၀ေလးထဲက အၿပီးအပိုင္ ထြက္ခြာသြားခဲ့ ၿပီ " . . . လို ့ေယာကၤ်ားတန္မဲ ့ ရိႈက္သံမစြက္ရေလေအာင္ အႏိုင္ႏိုင္ ထိန္းထားရင္းက ေျပာခဲ ့တဲ့ စကားသံမ်ားက ျပတ္ေတာင္းေနခဲ ့ရဲ ့။ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ ေျပာၾကေၾကးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ခံစားႏိုင္မယ္ မထင္ခဲ ့မိပါဘူး ။

" ရဲရဲ၀ံ ့၀ံ ့ ေျပာပါလား " ဆိုတဲ ့ သူ ့ရဲ ့ ပြင္ ့လင္းမႈကို ကြ်န္္ေတာ္ ေလးစားခဲ ့ရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္ ့ ကိုယ္႕၀မ္းနာ ကိုယ္အသိမို႕ ကြ်န္ေတာ့္ ေလသံ မမာႏိုင္ခဲ ့ဘူး။

တိတ္ဆိတ္မႈေတြနဲ ့ တံု ့ျပန္သံက ၿငိမ္သက္ ေနမႈက အျပင္က ေလျပင္းေတြ တိုက္ခတ္ေနတာကို ေလွာင္ေနသလိုပါပဲ ။ ႏွလံုးသားရဲ ့ တုန္ယင္နာၾကင္ ေနမႈေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ေပးဖို ့ ခက္ေနေလရဲ ့ ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ လမင္းလည္း ကြယ္ေပ်ာက္ေနလိုက္တာ . . . ။ မင္း ငါ့ ဘ၀ထဲက အရာရာကို ထုတ္ယူသြားသလိုပါဘဲ လရိပ္ခ်ိဳ . . .

ေဆာင္းမနက္ခင္း တစ္ခုလို အရာရာဟာ ေ၀၀ါးလို ့ေနဆဲ . . .


အခန္း ( ၁ )

ေႏွာင္ခဲ႕တဲ႕ ဒီဇင္ဘာလ တစ္လရဲ ့ႏွင္းမက်ခဲ ့တဲ ့ ေဆာင္းရက္ေတြ...
လရိပ္ခ်ိဳ ဆိုတဲ ့ အမည္ေလးနဲ ့ စတင္ရင္းႏွီးခဲ ့ ခ်ိန္ကေပါ ့ . . . ။

" ငါး . . . ေကာင္းလို ့ တစ္ေၾကာင္းစာဆြဲလာတယ္ေဟ ့" ေျပာေျပာနဲ ့ အခန္းထဲ၀င္လာေသာ ကိုမ်ိဳးေၾကာင္ ့ ကြ်န္ေတာ္ လြန္စြာမွ ေက်းဇူးတင္စြာ ၾကည့္ရင္း က . . .
" ေကာင္းလိုက္မယ္ ့ေကာင္ဗ်ာ ။ ကိုမ်ိဳးယူလာရင္ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ခ်တယ္ ။ " စ " လံုး(စင္ကာပူ) ငါးက ခင္ဗ်ားမွ ရွာတတ္တာဗ်ာ ။ "

" မႀကိဳက္ဘူးလား ေကာင္ေလး ၊ ေလး၀င္း တို ့ကို ျပန္ေရာင္းလိုက္မယ္ ။ "
" မလုပ္ပါနဲ ့ ခ်စ္ကိုႀကီးရယ္ . . . ဒီမွာ ကိုႀကီးအတြက္ Whisky တစ္လံုး ခြန္ေလးလာပို ့ ထားတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ အျမည္းစီစဥ္ေပးမယ္ ။ အိုေက လား . . . "
ဒီလို ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ ့ မ်က္ႏွာေပးမ်ိဳးနဲ ့ ကိုမ်ိဳးတစ္ေယာက္ မိန္ ့မိန္ ့ႀကီးၿပံဳးၿပီး က်န္ရစ္ခဲ ့တာကို မနာလိုသလို ခံစားရေပမယ္ ့ " ငါး " မ်က္ႏွာက ေထာက္ရဦးမယ္ေလ ။

တစ္ခြက္တစ္ဖလား ခ်ီး(စ္)ယား ေဟ ့ဆိုမွေတာ ့ ႏိုင္ငံႀကီးသား မပီသမွာစိုးလို ့ ခပ္ပါးပါးေတာ ့ ေမာ ့ရေသးတယ္ ။ ေသာက္ၾကစားၾက ကုန္ခါနီးမွာမွ ကိုလတ္တစ္ေယာက္ ေရာက္ခ်လာတယ္ ။

" Sorry ... ကိုလတ္ ၊ ေရာ ့ . . . လက္က်န္ျဖတ္ေပါ ့ . . .သိပ္မရွိေတာ ့ဘူး ။ ဆိုင္ေတြလည္း ပိတ္ေလာက္ၿပီ ။ "
ကြ်န္ေတာ္ ့ အေျပာက ကိုလတ္အတြက္ စိတ္၀င္စားမႈ လစ္မစ္တစ္ခုေတာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ ့ . . .

" ေနပါေစ ကိစၥမရွိပါဘူး ။ ငါက Beer ေလာက္ပဲႀကိဳက္တာ . . . ငါ ဒီည နားတယ္ cyber လစ္မယ္ကြာ . . . "

ကြ်န္ေတာ္ နည္းနည္းစိတ္ပါသြားေလရဲ ့ ။ ဟိုစပ္စပ္ ၊ ဒီစပ္စပ္ account ေတြဖြင္ ့ၿပီး ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မလုပ္တတ္ေသးေပမယ္ ့ ကိုလတ္ကေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ကို ဆရာတင္ေလရဲ ့ ။ မတတ္တဲ ့ သူဆိုေတာ ့ မသိတဲ ့သူ ကို ထံုးစံအတိုင္း ဆရာေယာင္ေယာင္ ၊ ဘာေယာင္ေယာင္ လုပ္ရေသးတာေပါ ့ ။ ၿပီးေတာ ့ အရက္ နဲ ့ ငါး ႏွစ္ပင္လိမ္ ထားမွေတာ ့ ေတြ ့ကရာလူ စူးစူးနစ္နစ္ ၾကဴပစ္လိုက္ခ်င္ေသးေတာ ့ . . .

" ကြ်န္ေတာ္လည္း ခ်က္တင္ထိုင္မယ္ဗ်ာ ။ " ကဲ သြားမယ္ဆိုေတာ ့ . . .
" ေနဦး ...! " ဆိုတဲ ့ တားျမစ္သံ နဲ ့အတူ ဇက္က်ဳိးလုျဖစ္ေနေသာ ကိုမ်ိဳးက
" ငါလည္း လိုက္မယ္ ။ commend တိုက္မယ္ ။ counter ပစ္မယ္ " တဲ ့
ကဲ . . . မွတ္ကေရာ . . . အဆိုတင္သြင္းတာက တစ္ဦး ၊ ေထာက္ခံမဲ ႏွစ္မဲ ၊ စာရင္းရွိသံုးေယာက္ ၊ ကန္ ့ကြက္သူမရွိ ခ်ီတက္ၾကရေအာင္ ဆိုေတာ ့

ကိုမ်ိဳးက . . .
ကန္ ့ကြက္သူရွိရင္ ဗီတို အာဏာသံုးမယ္တဲ ့ ၊ လုပ္လို ့ရမွာလားဆိုေတာ ့ . . . မရဘူးဆိုတာမရွိဘူးတဲ ့ ။ အမူးသမား မ်ား ဆိုးပါတယ္ဗ်ာ ။ သူ ့စကား တရားလုပ္ခ်င္ေသးတယ္ ။ သူၾကားေအာင္ ေျပာမိရင္လည္း စင္ကာပူ ငါး ေက်းဇူး မသိတတ္ရာ ၾကဦးမယ္ ။ အခုမွ အစြမ္းျပစရွိေသးတယ္ ။
ကဲသြားစို ့လား . . . ။

Cyber ေရာက္ေတာ ့ . . .
ကိုမ်ိဳးရစ္ေခ်ၿပီ ။ commend မတိုက္မေနရဆိုေတာ ့ မေဆာ ့ခ်င္ပဲ ေဆာ ့ေပးလိုက္ရတယ္ ။ ၿပီး . . . ၿပီးေရာ အရႈံး ေပးလို ့လည္း မရ ။ ဒီလူက ေရွာ္တာလည္းသိ ၊ ေရာ္တာလည္းသိ . . . ဘုန္းႀကီးသရဲ ဆိုေတာ ့ ခက္ပါရဲ ့ေနာ္ ။
သူနဲ ့ ဟန္ျပတိုက္ရင္း မသိမသာ mail ဖြင္ ့လို ့ သီခ်င္းခိုးနားေထာင္မယ္ေပါ ့ ။ ကိုမ်ိဳးလည္း နည္းနည္း အမူးလြန္ ေနေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္ေနတယ္ သူမသိႏိုင္ေတာ ့ . . . ။ လႈပ္ရွားမႈ အခ်ိဳ ့ game ထဲမွာျပထားရင္း ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္တို ့က chatting စာရင္းမွာ . . . ။ layait.cho@gmail.com ဆိုတဲ ့ အသစ္စက္စက္ accept လုပ္ထားတဲ ့ nick တစ္ခုက ကြ်န္ေတာ္ ့အာရံုကို လန္းဆန္းေစခဲ ့တယ္ေလ ။ သို ့ေသာ္လည္း offline icon ေနဦးေပါ ့ ေနာက္မွ ေတြ႕မယ္ ။

ကိုလတ္ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ ့ ကိုမ်ိဳးကို သဲသဲမဲမဲ တိုက္ခိုက္ေနဆဲ . . . ။ ကိုမ်ိဳးလည္း ထိုနည္းအတိုင္းပင္ ။ ကြ်န္ေတာ္က ၾကားေခ်ာင္ မတိုက္ရပါပဲ ဟန္ျပေနခြင္ ့ ရေနၿပီ ။ game window ကို တစ္ခါျပန္၀င္ရင္း သူတို ့ ႏွစ္ေယာက္ကို အလစ္၀င္တိုက္ဖို ့ ျပင္ဆင္ေနခဲ ့တယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ ့ တပ္ေတြကို စစ္အင္အား ျဖည့္တင္းရင္း အေတြးေတြက မနက္ျဖန္ေတြဆီကို . . . ။ ကိုလတ္ နဲ ့ ကိုမ်ိဳးကို ေနာက္မွ ကပ္ၾကြားရမယ္ ။ လရိပ္ခ်ိဳ ... လရိပ္ခ်ိဳ . . . နာမည္ေလးကို တဖြဖြ ရြတ္ရင္းက မေန ့က အျဖစ္ကို ျပန္သတိရမိတယ္ . . .

တစ္ကယ္ဆို အေနေ၀းတဲ ့ ေရႊ (ျမန္မာ) အစ္ကိုႀကီးတို ့ နည္းတူ ျမန္မာလိုမစားရ ၀မခန္း (မိန္းကေလးမ်ား နဲ ့ သာ )ေျပာခ်င္ စမ္းတာေၾကာင့္ online မွာ chatting ထိုင္ဖို ့ account လုပ္ခဲ ့မိတာ မင္းနဲ ့ စေတြ ့ဖို ့ အေၾကာင္းကံေပါ ့. . . ကြာ ။ နာမည္ႀကီ communication network တစ္ခုမွာ မင္းဓာတ္ပံုတစ္ခု စေတြခဲ ့လို ့ အေၾကာင္းရွာရင္းက စကားႀကီး စကားက်ယ္ ေျပာတတ္တဲ ့မင္း ရဲ ့ စာအေရးအသားအခ်ိဳ ့ကို ေနာက္ေျပာင္ခ်င္ရံု သက္သက္ထက္ေတာ ့ မပိုခဲ ့ပါဘူးကြာ ။

ကဲ . . . အမရပူရ သူေလးေရ . . .
မနက္ျဖန္မွာတို ့ေတြ ဆံုၾကမယ္ ။ ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္စင္မ်ား လင္းလက္ေနခဲ ့ . . . ေႀသာ္ ႏွင္း မက်တဲ ့ ဒီဇင္ဘာေရ ...
တစ္ခါတစ္ရံ ေတာ ့ အိမ္လြမ္းျပန္သားကြယ္ . . . ။

ရြန္းလဲ ့ေနတဲ ့ လေရာင္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း လရိပ္ခ်ိဳ ဆိုတဲ့ အမည္ေလး ေရရြတ္ခဲ ့ ျခင္းက ကြ်န္ေတာ္ ့ ဘ၀ကို သူတိတ္တဆိတ္ ၀င္ေရာက္ခဲ ့ျခင္းလား ၊ ကိုယ္ ့ ကိုယ္ကို ေ၀ဖန္ျခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္ခဲ ့ေလာင္ေအာင္ . . . လရိပ္မွာ အေတြးေတြနဲ ့ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ ့မိတယ္ေလ . . . ။

################################
အခန္း ( ၂ )

ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ . . . ၁၆း၀၀
ႏိႈးစက္ Alam ကို ၂၀ နာရီ ၄၅ မိနစ္ကို ေပးရင္း ကြ်န္ေတာ္တေရးအိပ္ဖို ့ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ။ ငါးကြဲ ၿပီး မေန ့က အိပ္တာေနာက္က်ခဲ ့လို ့ အိပ္ဖို ့လိုအပ္ေနၿပီေလ . . . ။ ဒီကေန ့ ငါးကလည္း ရႏိုင္စရာမျမင္ အဖမ္းအဆီး ရွိလို ့ ေနာက္ေန ့မွ ေရာက္မယ္ဆိုပဲ ။ အႀကံကုန္မွေတာ ့ အိပ္ေတာ ့မယ္ေပါ ့ ။ အိပ္လို ့မွ ေပ်ာ္လုေပ်ာ္ခင္ ရွိေသးရဲ ့

" ညီလတ္ . . . ၊ ညီလတ္ . . ." ရယ္လို ့ အခန္းတံခါးကို ဖြဖြေခါက္ရင္း ေခၚလာတဲ ့ အသံေၾကာင္ ့ ဒိန္း . . . ဆို ရင္ထဲမွာ လႈပ္ရွား သြားရေသးတယ္ ။ ငါး လက္က်န္ေၾကာင္ ့ ထင္ပါရဲ ့ေနာ္ ။ သိလိုက္ပါၿပီ ။ ေဇာ္ေဇာ္ လို ့ လူတကာလို မေခၚတတ္တာ ကိုလတ္ဘဲ ရွိတယ္ေလ ။ ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘာထူးလို ့လဲ ရယ္လို ့ ေတြးခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာေသာ အေတြးစကို ျဖတ္လို ့ တံခါးထဖြင္ ့ေပးလိုက္တယ္ ။

" လာေလ . . . ကိုလတ္ အထဲ၀င္ဦး ၊ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္ဦးမယ္ ။ "
" ေနေန . . . ေဟ ့ေကာင္ မ်က္ႏွာတင္ မသစ္နဲ ့ ေရပါခ်ိဳးလိုက္ ၿပီးရင္ Pub မွာ Beer သြားေသာက္မယ္ ။ "
Beer သရဲတစ္ေယာက္ရဲ ့ ဖိတ္ေခၚမႈက နည္းနည္းပါးပါးေလာက္ မျဖစ္ႏိုင္ ။

" လခ ထုတ္ရက္လည္း မဟုတ္ပဲနဲ ့ . . . ထူးေတာ ့ထူးၿပီ ။ ဘာလဲ မိန္းမယူေတာ ့မလို ့အႀကိဳေၾကြးတာ လား ။"
" မဟုတ္ဘူး ။ ညကဖဲ ႏိုင္လို ့ . . . ရႈိးရိုက္တာ ၁၅၀၀ ေလာက္ႏိုင္တယ္ ။ ေလာက္ၿပီလား . . . "
" O.K မ်က္ႏွာသစ္ရင္ ပလုပ္္မက်င္းေတာ ့ဘူး ။ Beer နဲ ့ဘဲ ပလုပ္က်င္းေတာ ့မယ္ ။ "
ေအးေဆးတဲ ့ Club တစ္ခုမွာ Beer နဲ ့ အခ်ိန္ၾကာၾကၿပီေပါ ့ ။

Beer ၿမံဳ ့ရင္းနဲ ့ တစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္ေယာက္ ပြားမယ္ႀကံတုန္း waiter ေယာင္လည္လည္နဲ ့ ေရာက္လာၿပီး ပ်င္းေနၿပီ ထင္ရရဲ ့ ဘာလိုေသးလဲလို ့ အဓိပါၸယ္ ရေသာ English ဘာသာစကားနဲ ့ လာေမးေလေတာ ့ . . . ။ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနခ်င္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္ စကားစၿပီေပါ ့ . . . ။

" ကိုလတ္ ပဲေလွာ္၀ါးမယ္ဗ်ာ . . .။ "
နည္းနည္းေတာ ့ ကြ်ဲမွီးတိုတဲ ့ ပံုစံရွိေပမယ္ ့ ကိုလတ္ ကြ်န္ေတာ္ကို ဘာမွျပန္မျပာပဲ waiter ကို ကိုလတ္ပဲ တီးတိုးေျပာရင္း ကြ်န္ေတာ္အတြက္ မွာေပးခဲ ့တယ္ . . . ။

" H-5 ပဲ ရမယ္ေျပာတယ္ ။ က်န္တာေတြ ပစၥည္းျပတ္ေနလို ့တဲ ့ . . . "
" ျဖစ္တယ္ . . . ကိုလတ္ . . . မေန ့ကငါးဒဏ္ ျပန္ေျဖရတာေပါ ့ . . . ။ "

ယူမယ္ဆိုတဲ ့ ကိုလတ္ရဲ ့ မ်က္ရိပ္ျပဟန္အၿပီးမွာ waiter က ခပ္သြက္သြက္ ထြက္ခြာသြားေလတယ္ ။

" ကိုလတ္ တစ္ကယ္တန္းဆို ဒီေဒသ၊ ဒီေနရာမွာ တီးတိုးေျပာဖို ့ သိပ္မလိုလွပါဘူး ။ Disco Hall ဘက္က လွ်ံထြက္လာတဲ ့ အသံနဲ ့တင္ လံုေလာက္ေနၿပီ။ ၿပီးေတာ ့ ဒီလိုမ်ိဳး Club ေတြမွာက ဒါမ်ိဳးေတြ အတြက္ လမ္းရွင္းၿပီးသား ။ "

ကိုလတ္ကေတာ ့ Beer သမားသက္သက္မို ့ ကြ်န္ေတာ္လို မဟုတ္ . . . ။ Beer သက္သက္ကိုသာ အရသာခံ ရင္း က စကားေတြေျပာျဖစ္ၾကတယ္ ။ ဒါေပမယ္ ့ မူးယစ္ေဆး ႏွစ္မ်ိဳးရဲ ့ ေပါင္းစပ္မႈနဲ ့ လြန္စြာမွ အရွိန္တက္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္၏ စကားလံုးမ်ားကိုေတာ ့ ေက်ာ္လႊားေစျခင္းငွာ ကိုလတ္တစ္ေယာက္ မတတ္ႏိုင္ခဲ ့ေပ ။ ကြ်န္ေတာ္ကပဲ စကားေတြ ဦးေဆာင္ေျပာေနရင္းက ရပ္တန္ ့ဖို ့ရာ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း Mobile Phone မွ Alam သံျမည္လာ ေတာ ့တယ္ ။

၂၀ နာရီ ၄၅ မိနစ္ တိတိ . . .
Remainder icon မွ to meet with Layait Cho ဆိုတဲ ့စကားစုေလးေၾကာင္ ့ ကြ်န္ေတာ္ လရိပ္ခ်ိဳ နဲ ့ chat မွာ ေတြ႕ဖို႕ ခ်ိန္းထားတာကို သတိရမိလိုက္တယ္ ။

" ကဲ . . . လက္က်န္ျဖတ္ ကိုလတ္ေရ . . . Chat မွာ ဒီည ဦးေႏွာက္ စားစရာ ဇာတ္လမ္းတစ္ခု ရွိတယ္ ။ လရိပ္ခ်ိဳ တဲ့ဗ် ။ အမရပူရ သူေနာ္ . . . ။ လူကေတာ ့ ဂ်စ္တစ္တစ္ပံုစံ နဲ ့ စကားေျပာေတာ ့ ညက္မယ္ထင္ရဲ ့ ။ မနာလို မျဖစ္ ေၾကးေနာ္ . . . ။ "

" ေအးေလ ... မင္းတို ့ရဲ ့ေခတ္ကို ၊ မိုးေကာင္းတုန္းေတာ ့ ရြာထားဦးေပါ ့ကြာ . . . ။ ေနပူမွ . . . ဟင္း . . . ဟင္း . . . ဟင္း . . . ။ "
ေနပူရင္ ဘာျဖစ္မွာလဲ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္လည္းသိေပမယ္ ့ ။ အေတြးႏွစ္မ်ိဳးမေတြးပဲ ... ၊ စာေတြး သက္သက္နဲ ့ ျပန္ေျပာလိုက္ရဲ ့ . . ..
" အခုေတာ ့ မိုးရြာေနေလရဲ ့၊ သိတယ္ေနာ္ ဒီမွာမွ မိုးကုန္ရင္ ဘယ္မွာမွ မိုးမရြာေတာ ့ဘူး ။ "

ကိုလတ္ နဲ ့ ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္ဦးသား ရယ္ရယ္ေမာေမာ နဲ ့ စကားေျပာရင္း ဒီဇင္ဘာရဲ ့ မိုးဖြဲေလးေတြ ထဲမွာ အရသာခံ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ ့ နီးစပ္ရာ cyber cafe ကေဖးကို ခ်ီတက္ခဲ ့ၾကေတာ ့တယ္ . . . ။ ဒီဇင္ဘာရဲ ့ မိုးက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ကို ထူးၿပီး မေႏွာက္ယွက္ ႏိုင္ခဲ ့ဘူး ။ မိုးတိမ္လိပ္တို ့ အၾကားက မႈန္ပ်ပ် လေရာင္ေလးက မင္းကိုေတာ ့ သတိတရ ရွိေစခဲ ့တယ္ လရိပ္ခ်ိဳေရ . . . ။ ေတြ ့ရင္ပြားဖို ့ စကားေတြေရြးရင္းက . . . . ငါ ့ရဲ ့ မသိစိတ္ထဲမွာ ငါ ကိုယ္တိုင္ပဲ မင္းကို မွတ္မိေစခဲ ့တာလား ? အရာရာကို ႀကိဳမျမင္ ႏိုင္ခဲ ့ဘူးေလ . . . ။

##################################
အခန္း ( ၃ )

G-Talk ကို ဖြင္ ့ေတာ ့ အစိမ္းေရာင္ on-line icon မွာ လရိပ္ခ်ိဳ ဆိုတဲ ့ အမည္ေလးကို ေတြ ့လိုက္ရတယ္ ။
စေတြ ့ၾကၿပီေပါ ့ကြာ . . .။

" ကိုလတ္ ဒီမွာ လရိပ္ခ်ိဳ တဲ ့ ေတြ ့လား ? "
ကြ်န္ေတာ္ရဲ ့ ေျပာခ်င္မႈထက္ ၾကြားခ်င္မႈ ပိုေနေသာအေျပာကို နားမၾကားဘူးဆိုတဲ ့ သေကၤတနဲ ့ ကိုလတ္က တံု ့ျပန္ ခဲ ့တယ္ ။

လရိပ္ခ်ိဳကို ( ဒီေနရာမွာ )ႏိုင္ငံႀကီသား ပီသစြာျဖင္ ့ ကြ်န္ေတာ္ကပဲ စတင္ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္ ။
me : Hi How are you ?

တခဏခ်င္းပဲ typing icon ေပၚလာၿပီး . . .
layait.cho : fine thanks and you ?
လို ့ျပန္လာေလေတာ ့

" ဘယ္လိုလဲ ကိုလတ္ ေတြ ့လား ? "
" အင္း . . . ၾကားေနတဲ ့ နားေတြက အမွားေတြေပါ ့ကြာ " . . . ဆိုတဲ ့ ေၾကမလည္ေျဖသံႀကီးနဲ ့ ကြ်န္ေတာ္ကို ႏွိပ္ကြပ္ ေလရဲ ့ ။
" ကိစၥ မရွိပါဘူးဗ်ာ . . . ။ မုဒိတာ ပြားစမ္းပါ " . . . လို ့ ျပန္ေျပာရင္ း လရိပ္ခ်ိဳ ဆီကို စာျပန္ရိုက္လိုက္တယ္ ။

me : me? Yo! I wanna fine . :) thanks !
I'm Zaw Nyi Nyi Latt .
" ကဲ . . . မိတ္ဆက္ၿပီကြာ . . . ။ ဘယ္လို လာလာ ရေအာင္၀င္ျပစ္မယ္ ။ "

layait.cho : oh nice to meet you .
" အိုဟိုး . . . ရိုးလြန္းတာလား ? မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလား ? မေရွာင္နဲ ့ မင္းအလွည့္ . . ."
me : and you ? your name please . . . . :)
" ဘယ္ရမလဲ ? ေျဖေပေတာ ့ . . . "

layait.cho : I'm La Yait Cho.
" သိၿပီးသားပဲ၊ ကိစၥမရွိဘူး ... ကဲ . . . စလံုးေရ စလိုက္ၿပီ . . . "
me : Oh , so sweet .

layait.cho : what do you mean ?
" ျဖည္းျဖည္းေပါ ့ကြာ . . . ။ အခုေျဖလို ့ ဘယ္ျဖစ္ဦးမွာလဲ ? "

me : nothing special . . . :) By the way . . .
" နည္းနည္းေလး အခ်ိန္ဆြဲထားမွ ေနာက္ကစကားကို သူ စိတ္၀င္စားမယ္ထင္ရဲ ့ "
layait.cho : carry on . . .
" ေဟာ . . . လာၿပီ ။ ေရာ ့ ေနာက္တစ္ဆင္ ့ . .. .. "

me : Where are you from ?
layait.cho : I'm from Amaya Puya .
" သိၿပီးသားကြ . . . ။ အဲဒါ intro ၀င္တာ . . . ။ "

me : May I call you ?
" ထင္ခ်င္တာထင္ ျပန္ေျပာမွ ရွင္းမယ္ . . . ။ အဲဲဒါ ဂြင္ဗ် . . ။ "

" ကမာၻေက်ာ္ လူလိမ္ႀကီးတစ္ေယာက္ တစ္ေယက္ထဲစကားေတြ ေျပာေနပါတယ္ " ဆိုတဲ ့ သတင္းေၾကျငာတဲ ့ ေလသံနဲ ့ ကြ်န္ေတာ္ကို လွမ္းေနာက္ေနေသာ ကိုလတ္ရဲ ့ စကားသံကို ဥပကၡာျပဳရင္း . . .
layait.cho : what mean it ?
ဆိုတဲ ့ စကားကို
me : sorry , I want to talk you with mic . so . .. .
လို ့ ျပန္ေျဖရင္း .. . .

" come on baby . . . come on ကို မင္းရဲ ့အေျဖေစာင္ ့ေနတယ္ ။ "
layait.cho : . . . call me ! O.K .

" Yo ! Nice ya ! ကဲ . . . ကိုလတ္ ၀င္မရႈပ္ေၾကးေနာ္ .. .. .. ။ မိုက္နဲ ့ေျပာမွာ ေဘးလူရွိေနတယ္လို ့ ေျပာလို ့မရဘူး။ please . . . "
" စားေသာက္ထားတာ ၾကာၿပီ ။ ဒီကျပန္ရင္ ဗိုက္ဆာေနမယ္ထင္ရဲ ့ ။ "
ေရွ ့ေနတစ္ေယာက္လို နိမိတ္ျပစကားလံုး ႏွင္ ့ သံုးႏႈန္းသြားေလေသာ ကိုလတ္ရဲ ့ စကားကို . . .
" O.K ! Please man . . . ဒီကေနျပန္ရင္ ၂၄ နာရီ ဖြင္ ့တဲ ့ဆိုင္မွာ အ၀စားဗ်ာ . . . ။ " လို ့ျပန္ေျဖကာ အတန္တန္ ေတာင္းပန္ရင္းက call on လုပ္လိုက္ေတာ ့သည္ ။

ဒီလိုနဲ ့ ေဆး ႏွင္ ့ Beer ႏွစ္ပင္လိမ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလး ႏႈတ္သြက္ေနေသာကြ်န္ေတာ္ရဲ ့ သာမာန္ထက္ ပို၍ ခ်ိဳေနေသာ စကားသံတို ့ႏွင္ ့ စကား၀ိုင္းကို ဦးေဆာင္ေခၚသြားၿပီး ၊ ရင္းႏွီးခဲ ့ ရတယ္ ။ ေနာက္ေတာ ့ သူနဲ ့စကားေတြ ေျပာရင္းနဲ ့
အင္တာနက္ အသံုးျပဳခ (၁) နာရီ ၁၂၀၀ က်ပ္တဲ ့ ၊
မႏၱေလးဘက္ေရာက္ရင္ လာလည္ပါလား ဆိုတဲ ့
စကားလံုးေတြကို .. .. .. ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္ရင္ ဆက္ဆက္လာခဲ ့ပါမယ္ေပါ ့ ။

စကားမစပ္ . . .
သူက စကၤာပူ သြားဦးမယ္ဆိုေတာ ့ . . .
ေရာက္ရင္ဖုန္းဆက္ ၊ မေလးရွားဘက္ ေရာက္ရင္လည္း ၀င္ခဲ ့ရယ္လို့ ႏႈတ္ေဆာ ့လိုက္ေသးတယ္ ။
ထူးထူးဆန္းဆန္း အေတြးအေခၚေတြနဲ ့ ခံယူခ်က္ေတြ ရွိတဲ ့ သူနဲ ့ စကားေျပာရတာ အခ်ိန္ကုန္လြန္းမက ကုန္ေနတာ မသိခဲ ့ပါဘူး ။

" သူ sign out လုပ္ေတာ ့မယ္ . . . ။
christmas မွာ စကၤာပူ သြားမယ္။
ျပန္ေရာက္မွ Chat မွာ ေတြ ့ၾကမယ္ . . .။
call end ေတာ ့မယ္. . . ။
ေနာက္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ " ဆိုတဲ ့သူ ့ စကားေတြ နဲ ့ ကြ်န္ေတာ္ ့အတြက္ ခရစၥမတ္ ဆုေတာင္းဆံုးမွ အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြယ္ လြန္းလိုက္တာလို ့ ဘ၀မွာ ပထမဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္ ေတြးေနမိခဲ့ေတာ ့ တယ္ ။

layait.cho : now i'll go out .
see you when i'm back .
have a great time for you!
see you , take care !

ဆိုတဲ ့ စာတန္းေတြကိုသူ offline ျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ အၾကာအထိစိုက္ၾကည့္ ေနခဲ ့မိတာ ကြ်န္ေတာ့္ ႏွလံုးသားထဲ ကိုသူ ပထမဆံုး ေျခရာခ်ခဲ ့ ျခင္းလားလို ့ ကြ်န္ေတာ္ လံုး၀ မေတြးခဲ ့မိပါဘူး ။

" ကဲ . . . သားေတာ္ေမာင္ ေတာ္ၿပီ ။ မယ္မယ္တို ့ ခါနာ ခါတီးနား ရေအာင္ " ဆိုတဲ ့ နတ္ကေတာ္မက် ၊ အိႏၵိယ မက် စကားေတြနဲ ့ ကိုလတ္ ကေလာေဆာ္ၿပီမို ့ ၂၄ နာရီဖြင္ ့တဲ ့ ကုလားဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ထမင္းစားဖို႕ ထြက္လာခဲ႕ ၾကတယ္ ...။

အခန္းေရာက္မွ နာရီျပန္ၾကည့္ မိတယ္ . . .
01 : 30 A.M
ေတာ္ေတာ္ေတာင္ ေနာက္က်ေနၿပီဘဲ . . . ။ မနက္ ၇ နာရီ အလုပ္ဆင္းရ ဦးမယ္ ။ အိပ္ဦးမွ ဆိုေပမယ္ ႕. . . စိတ္ကူးေတြနဲ ့ တစ္ခါမွ မေရာက္ဘူးတဲ ့ အမရပူရမွာ ေလွ်ာက္လည္လိုက္တာ မိုးလင္းလုမွ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ ့တယ္ ။

#########################
အခန္း ( ၄ )

ခရစၥမတ္ေန ့တဲ ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ ့ေတာ ့ဘီး နဲ ့ ဘုန္းႀကီး ၊ သိၾကား နဲ ့ အသူရာ လိုပါပဲလား ? ႏိႈးစက္ Alarm ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ Snoop ႏွိပ္ၿပီး မရတဲ ့ အဆံုးမွာ အတင္းရုန္းကန္ထၿပီး ေရခ်ိဳးဖို ့ အႏိုင္ႏိုင္ မ်က္ႏွာကို ကပ်ာကရာ သစ္ၿပီး အလုပ္ကို ေျပးခဲ့ေတာ ့ ၇ နာရီ ၊ ၃၅ မိနစ္ ။ နာရီ၀က္တိတိ ေနာက္က်ၿပီး အလုပ္ဆင္းတာေတာင္မွ ေခါင္းကမၾကည္ ၊ လူကေယာင္၀ါး၀ါး နဲ ့ အမွားအမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ၿပီး ၊ ေန ့တစ္ေန ့ ကုန္ဆံုးခဲ ့ရတယ္ ။

ေႀသာ္ . . . ခရစၥမတ္ေန ့ ဆိုပဲ . . .

ညေန ၄ နာရီေလာက္ အလုပ္က ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေနာက္က်ိရႈပ္ေထြးေနတဲ ့ စိတ္အစိုင္အခဲေတြကို လက္က်န္ H-5 ၂ ျပားနဲ ့ Beer တစ္လံုး ေပါင္းစပ္လို ့ M.T.V တစ္ေခြဖြင္ ့ၿပီး အရာရာကို ေမ ့ေပ်ာက္ေနေနခိုက္ . . .

ကိုမ်ိဳးေရာက္ခ်လာၿပီး . . .
" ဇရက္ (ဆက္ရက္) မင္း စည္းစိမ္ရစ္ေနပါေရာ ့လား ? Christmas ညမွာ အစီအစဥ္ မရွိဘူးလား ? ဒီည ကိုလတ္တို ့ စက္ရံုမွာ ပါတီ ရွိတယ္ ။ ကဲ ... ဘယ္လိုလဲ ? "

ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး အေျဖရ က်ပ္သြားတယ္ ။ ဘာလုပ္ရမယ္ စဥ္းစားေနခိုက္ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ကိုလတ္ ဆီက ဖုန္း၀င္လာတယ္ ။

" ေျပာ . . . ကိုလတ္ . . . ။ အိမ္မွာ အခုပဲ ကိုမ်ိဳးေရာက္လာတယ္ ။ "
" ငါ မေျပာေတာ ့ဘူး ။ ဒီမွာ အေသးေလးေရာက္ေနတယ္ ။ မင္းနဲ ့ေျပာခ်င္တယ္ဆိုလို ့ . . . ကဲ...ေျပာလိုက္ဦး ။ "

အင္း ... အေသးေလးပါ ေရာက္ေနမွေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္ျငင္းလို ့ မရႏိုင္ေတာ ့ . . .

" ေျပာ .. . အေသးေလး ။ မင္းနဲ ့ မေတြ ့ရတာေတာင္ ၾကာလွၿပီ ။ "
" ဘာမွေျပာမေနနဲ ့ ဒီည စက္ရံုမွာလူစံုမယ္ ။ ေတြ ့ခ်င္ရင္ညက်လာခဲ ့ . . . ။ မလာရင္ မင္းေျပာတဲ ့ ေဘာ္ေဘာ္ ဇယားေတြ ေျမာင္းထဲသြား . . . O.K လား ? "
ဘာကိုမွ ျငင္းစရာလမ္း မရွိေတာ ့ . . .

" လာခဲ ့မယ္ . . . ။ ဘယ္အခ်ိန္စမွာလဲ ? "
" ေစာေစာပိုင္းက လူႀကီး၀ိုင္း ၊ တို ့ပြဲက ၁၀ နာရီေလာက္မွ စမွာ ၉ ခြဲေလာက္လာခဲ ့ေလ . . . ။ "
" O.K အေသးေလး ကိုလာခဲ ့မယ္။ "
" Promise ေနာ္ promise . . . "
" O.K man I promise you. "

ဖုန္းေျပာလို ့ အၿပီးမွာ . . .
" ကဲ . . . ဘယ္လိုလဲ ေမာင္ညီလတ္ ၊ မင္းအခုေတာ ့ ျငင္းႏိုင္ေသးရဲ ့လား ? " ဆိုၿပီး ခပ္ေလွာင္ေလွာင္ ေမးလာခဲ့ေသာ ကိုမ်ိဳးအေမးကို ေခါင္းဆတ္၍သာ ကြ်န္ေတာ္ျပန္အေျဖေပးခဲ ့မိတယ္ ။

" ကိုမ်ိဳးေရ . . . အျပင္သြားရင္ lock ခ်ခဲ ့ ၊ ကြ်န္ေတာ္အိပ္ဦးမယ္ ။" လို ့ေျပာၿပီး ကြ်န္ေတာ္အိပ္မယ္ ျပင္ေတာ ့ ...

" ငါလည္း အလုပ္နားထားေတာ ့ ပ်င္းေနတယ္ ။ လုပ္စရာမရွိဘူး ။ သီခ်င္းနားေထာင္မယ္ ။ အိပ္လို ့ရရင္အိပ္ " တဲ ့။ မဆိုးပါဘူး ။ ကိုမ်ိဳးက သီခ်င္းကို က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ နားေထာင္တတ္တာမွ မဟုတ္တာ . . . ။ ကြ်န္ေတာ္ပါ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း အိပ္မယ္ေပါ ့ ။

ဒါေပမယ္ ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ ့ အထင္နဲ ့ လက္ေတြ ့တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲခဲ ့ရတယ္ ။ R.ဇာနည္ ကို အရမ္းႀကိဳက္တဲ ့ ကိုမ်ိဳးရဲ ့ လမင္းေလး သီခ်င္းေၾကာင္ ့ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ အေတြးေတြထဲမွာ စီးေမွ်ာေနရင္း မိွန္းေနရံု သက္သက္နဲ ့ အေတာ္ၾကာတဲ႕ အထိ မအိပ္စက္ျဖစ္ခဲ ့ဘူး ။

နားထဲကို တိုး၀င္လာေသာ ခရစၥမတ္ရဲ ့ ဂီတသံစဥ္ ေလးေတြေၾကာင္ ့ ကြ်န္ေတာ္ႏိုးထလာရင္း လမ္းမသို ့ လွမ္းၾကည့္လုိက္မိတယ္ ။ သာယာလွပေနတဲ ့ ခရစၥမတ္ ညခ်မ္းေလးပဲ ။ ေန ့လည္တုန္းက နဲ ့ လားလားမွ် မသက္ဆိုင္ ဆြတ္ပ်ံ ့ ႏွစ္ၿမိဳ ့ဖြယ္ ခံစားၾကည္ႏူးရင္း ေကာင္းကင္ယံကို ေမာ ့ၾကည့္မိလိုက္မွ တစ္စံုတစ္ခု ကို သတိရလိုက္မိတယ္ ။ ရြန္းလဲ ့ေတာက္ပေနေသာ လမင္းႀကီး . . .။ လရိပ္ခ်ိဳ ...မင္းကေတာ ့ ဒီညဆို စကၤာပူမွာ ေပ်ာ္ေနေလာက္ေရာေပါ ့ ။ ကြ်န္ေတာ္ ့ေခါင္းထဲမွာ အႀကံတစ္ခု ရုတ္တရက္ ေပၚလာခဲ ့တယ္ ။ ဒီည ခရစၥမတ္ ပါတီကလည္း အခ်ိန္လိုဦးမယ္ ...။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္ ့အႀကံအစီနဲ ့ ကို ေလေလးခြ်န္ရင္း အိမ္ထဲလွမ္း၀င္ခဲ့ တယ္။ လရိပ္ခ်ိဳကို ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္ တစ္ခုခု ေပးမယ္လို ့ေပါ ့ .. . ..။

" ေဟ ့ ... ညီလတ္ . ...ပ်င္းတယ္ေဟ ့ . . . အေစာႀကီး ရွိေသးတယ္ကြ ။ ပါတီက အခ်ိန္လိုေသးတယ္ ။ ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမွာလဲ ? "

ကံၾကမၼာက ကြ်န္ေတာ္ ့ကို မ်က္ႏွာသာေပးေခ်ၿပီ ။ ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲ က်သလို နဂိုကမွ အႀကံအစီရွိေနေသာ ကြ်န္ေတာ္ကို ... ကိုမ်ိဳးက အႀကံဥာဏ္ ေတာင္းလာၿပီမို ့ စဥ္းစားဟန္ေဆာင္ရင္း . . .

" အင္း ... အခုမွ ၈ နာရီပဲ ရွိေသးတယ္ ။ cyber သြားမယ္ .....။ christmas ဆိုေတာ ့ လူရွင္းလိမ္ ့မယ္ ။ ေအးေအး ေဆးေဆး လုပ္ခ်င္တာလုပ္လို ့ ရတယ္ ။ မေကာင္းဘူးလား ? "

" ေအးအိမ္မွာေနတာထက္ေတာ ့ အပ်င္းေျပဦးမယ္ ။ သြား ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳး လစ္မယ္ " ကိုမ်ိဳးထံမွ ထိုစကားမ်ိဳး ျပန္လာမည္ ဟု ႀကိဳတင္တြက္ဆထားေသာ ကြ်န္ေတာ္က ကိုမ်ိဳးစကား မဆံုးခင္မွာပင္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရာက္ႏွင္ ့ေနၿပီ။

+++++ အခ်စ္အေၾကာင္း မသိခဲ ့ဘူး . . . ငယ္စဥ္က အသက္ ရြယ္မွာ . . . . . ရူးေလာက္တဲ ့ အခ်စ္မ်ိဳးလည္း .... ကိုမေတြ ့ခဲ ့ဘူးပါ. . . . +++++ ကိုေဇာ္ပိုင္ရဲ ့ မင္းနဲ ့မွ ခ်စ္တတ္ၿပီ သီခ်င္းကို ေရခ်ိဳးရင္း သီဆိုရင္းမွ . . . . . . . .
မင္းနဲ ့မွ ခ်စ္တတ္ၿပီေပါ ့ ဆိုတဲ ့စာသားေလးကိုပဲ ဓါတ္က်ကာ အထပ္ထပ္ သီဆိုေနမိေတာ ့တယ္ ။

" စိတ္မဆိုးနဲ ့ လရိပ္ခ်ိဳေရ ... မင္းနဲ ့မွခ်စ္တတ္ခဲ ့တာ မဟုတ္ပါဘူး ။ လိမ္တတ္ခဲ ့တာကြ ဟာ...ဟ။ ဒီညလည္း မင္းကို သတိရလြန္း ရဲ ့ ဆိုၿပီး ၊ message ပို ့ထားဦးမယ္ ။ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ ငါ ့အတြက္ေတာ ့ ရုပ္ရွင္ကား တစ္ကားလိုပါကြာ...။ ကားသစ္တင္တိုင္း ၾကည့္ခ်င္ပါရဲ ့...။ "

ႏႈတ္မွ တီးတိုးအသံထြက္ ေရရြတ္ရင္း သေဘာအက်ႀကီးက် ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္ ...ေသေနၿပီလား?ရယ္လို ့ ေမတၱာပို ့ ေမျမန္းလာေသာ ကိုမ်ိဳးေၾကာင္ ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ခပ္သြက္သြက္ ထြက္ခဲ ့ရတယ္။

" O.K ! Lets go .... သြားမယ္... ကိုမ်ိဳးေရ . . . "
အ၀တ္လဲရင္း ကိုမ်ိဳး စိတ္ခ်မ္းသာေစရန္ အသံျပဳရင္း ကြ်န္ေတာ္ ခပ္သြက္သြက္ထြက္လာခဲ ့တယ္ ။
လရိပ္ခ်ိဳေရ . . . ငါမင္းအတြက္ မုသားခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ သယ္ေဆာင္လာေလရဲ ့ . . .

##########################
အခန္း ( ၅ )

တဒဂၤ ဆိုတဲ ့ အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ အရာရာ တိတ္ဆိတ္သြားတယ္လို ့ ခံစားလိုက္ရတယ္ . . .
အစိမ္းေရာင္ on-line icon လရိပ္ခ်ိဳတဲ ့...
လံုး၀ ေမွ်ာ္လင္ ့မထားခဲ ့တာပါ ...။ သူဒီညေနဆို စကၤာပူမွာ ရွိေနရမယ္ေလ ... ။ ႏိုင္ငံျခားတိုင္ျပည္ တစ္ခုကို အလည္အပါတ္ သြားတဲ ့သူက on-line ေပၚမွာ ရွိေနႏိုင္စရာလား ... ? သူကညာခဲ ့တာလား . . . ? ေမးခြန္းေတြ တစ္ေယာက္ထဲ ေရရြတ္ရင္းက ေတြေ၀မႈေတြ စတင္ခံစားေနရေသာ ကြ်န္ေတာ္ ့ကို ကိုမ်ိဳးတစ္ေယာက္ သတိမထား မိခဲ ့ေခ် . . . ။

" Hi " ဆိုတဲ ့ ႏုတ္ခြန္းဆက္ စကားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ရိုက္ရင္း ၊ ျပန္ဖ်က္ရင္းနဲ ့ ေတြေ၀မႈေတြ ႀကီးစိုးေနခဲ ့တယ္ ။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ၾကာသည္အထိ ေတြေ၀ၿငိမ္သက္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္ ့ကို ...

" ေဟ ့ေကာင္ေလး ...ပါးစပ္ေသနတ္မပစ္ေတာ ့ဘူးလား ? " ... ဆိုတဲ ့ ကိုမ်ိဳးေၾကာင္ ့ ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးတစ္ခု ခက္ခက္ခဲခဲ ဖန္တီးရင္း ျပန္လည္ရယ္ေမာ ေနာက္ေျပာင္ဖို ့ ကြ်န္ေတာ္က်ိဳးစားခဲ ့ေပမယ္ ့ မေအာင္ျမင္ခဲ ့။ ဒါေတြကို ကိုမ်ိဳးတစ္ေယာက္ သတိမထားမိတာပဲ ေတာ္လွပါၿပီ...။

အခ်ိန္သိပ္မၾကာလိုက္ခင္မွာပဲ လရိပ္ခ်ိဳ sign out လုပ္သြားလို ့ offline icon ျဖစ္သြားတယ္ ။
အရာရာ ၿပီးဆံုးသြားသလိုပါပဲ ...။ ကြ်န္ေတာ္ ့ ရင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ခု လြတ္က်သြားသလို mခံစားလိုက္ရတယ္...။ "ဘာေၾကာင္ ့လဲ ?" .... ဆိုတဲ ့ ေမးခြန္းကို ကိုယ္ ့ ကိုယ္ကို ျပန္ေမးဖို ့ မႀကိဳးစားမိပဲ ၊ ေတြေ၀စြာနဲ ့ သူ ့ရဲ ့ personal web; က profile ကို အထပ္ထပ္ၾကည့္ေနမိတယ္ . . . ။ ေနာက္ဆံုး သူရဲ ့ profile က ရွားရွားပါးပါး မထင္မရွား ဓါတ္ပံုေလး (၃) ပံု ကို download လုပ္ၿပီး save ထားလိုက္မိတယ္ . . . ။

တစ္နာရီ ဆိုတဲ ့ အခ်ိန္ကို ကြ်န္ေတာ္ခက္ခက္ခဲခဲ ရင္ဆိုင္လိုက္ရတယ္ . . . ။ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ခဲလြန္းလိုက္တာဗ်ာ ။ ပါတီခ်ိန္ကိုသာ ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင္ ့ေနမိေတာ ့တယ္ ။ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္မယ္ေပါ ့ ။

ပါတီပြဲ စေတာ ့ ေပ်ာ္ရြင္မႈ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ့ အထင္သာျဖစ္ခဲ ့ပါတယ္ ။ ဖြင္ ့ေနတဲ ့ music D.J က အမ်ိဳးမ်ိဳးလက္စြမ္းျပေနေလရဲ ့...။ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို ့မရခဲ ့ဘူး ။ ေသာက္ေနတဲ ့ Black Label ကလည္း မူးေ၀ေစျခင္းမွ အပ ကြ်န္ေတာ္ ့ကို လြတ္လပ္စြာ ေပ်ာ္ရြင္မႈ မေပးႏိုင္ခဲ ့ဘူး ။ အရာရာ အစီစဥ္ မက်နျခင္းေတြကို မခံစားႏိုင္တဲ ့အဆံုးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ ပါတီပြဲ ကို ေက်ာခိုင္းဖို ့ ႀကိဳးစားခဲ ့တယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္႕ အႀကံအစီ အျပည္႕အ၀ မေအာင္ျမင္ခဲ႕ ...။

" မင္းျပန္ရင္ တို ့ပါျပန္မယ္ ။ မင္းအိမ္မွာပဲ ထပ္ေသာက္ေတာ ့မယ္ " ဆိုတဲ ့ အေသးေလးရဲ ့ စကားအဆံုးမွာ အားလံုးက ကြ်န္ေတာ္ ့အိမ္မွာ ဆက္လက္ေသာက္ၾကဖို ့ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ကမပါေပမယ္ ့ ေခါင္းညိမ္ ့ခဲ ့ရတယ္ ။ ခြင္ ့မျပဳ ့လို ့ကလည္းမျဖစ္ ၊ အေသးေလး က ၃ လေလာက္မွ တစ္ခါေရာက္ျဖစ္တဲ ့သူ ။ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ စိတ္မပါလည္း ျငင္းလို ့ မေကာင္းတတ္ . . . ။ စိတ္ေတာ ့ နည္းနည္း ရႈပ္သြားတယ္ ။ ေအးေအး ေဆးေဆး ျပန္နားခ်င္ပါမွ . . . ။

ဒီလိုနဲ ့ ည ၁၁ နာရီ ခြဲေလာက္မွာ အိမ္ျပန္ျဖစ္ခဲ ့တယ္ . . . ။

xxxxx nick name ေတြအမ်ားႀကီးၾကားက လမင္းေလးကို ခ်စ္မိလို႕ xxxxx

တိုးတိတ္စြာ ရင္ထဲတိုး၀င္လာတဲ႕ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္က ႏွလံုးသားကို ရိုက္ခတ္သြားေစရဲ႕ . . .
မယံုၾကည္ႏိုင္စြာနဲ႕ ကိုယ္႕ကို ကိုယ္ ျပန္ေမးလိုက္မိတယ္ . . . ။ အေျဖကေ၀၀ါးေနဆဲ .....။ တစ္ကယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္က ေတြေ၀တတ္ခဲ႕တာလား ?

ေဆာင္းအတိတ္ လရိပ္ကေ၀၀ါး
ေႏွာင္းခဲ႕တဲ႕ ပံုရိပ္မ်ားစြာက
စင္စစ္အမွန္ ရိပ္ထင္က်န္ခဲ႕
ႏွလံုးသားမွာ ေရးတဲ႕က်မ္းစာ
မင္း ...
ဘယ္နံမယ္နဲ႕ ပါမွာလဲ ?

####################
အခန္း ( ၆ )

ထူပူလာေသာ စိတ္ေတြကို သတိထားထိန္းခ်ဳပ္ေနရင္းက ကြ်န္ေတာ္ ရင္ကို လာမွန္တဲ႕စကား တစ္ခြန္းေၾကာင္႕ လြတ္ထြက္သြားခဲ႕တယ္ ။

" မင္းဟာက . . . အလကားေတြပါကြာ ...... ဒီပံုေတြကိုဘဲ ထိုင္ၾကည္႕ေနလို႕ ၾကာရင္ရူးသြားလိမ္႕မယ္" တဲ႕
မင္းဟာ ဆိုတဲ႕ အသံုးအႏႈန္း က ကြ်န္ေတာ္႕ကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းေတြ ေလွ်ာ႕ပါးသြားေစခဲ႕တယ္ ။

" ေဟ႕ေကာင္ ... အေသးေလး... မင္းအခု အခန္းထဲက ထြက္သြားေတာ႕ " လို႕ ကြ်န္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ေမာင္းထုတ္မိလိုက္တယ္ ... ။

"ငါ႕ညီ အခ်င္းခ်င္းေတြ ဒီလိုလုပ္ရင္ မင္းမွားမွာေပါ႕ ... ။ "ကိုမ်ိဳးရဲ႕ တားျမစ္သံက ကြ်န္ေတာ္ကို ဟန္႕တားဖို႕ မတတ္သာေတာ႕ ...။ ေနာက္ဆက္တြဲ စကားလံုးအျဖစ္ ...

"ခင္ဗ်ားတို႕ပါ အားလံုးထြက္သြား " လို႕ ကြ်န္ေတာ္ ရင္႕ရင္႕သီးသီး အားလံုးကို ေမာင္းထုတ္ျပစ္လိုက္တယ္ ။

မတတ္သာသည္႕အဆံုးမွာ ကိုမ်ိဳးတစ္ေယာက္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ရင္း အားလံုးကို ေဖးမကာ အျပင္ထြက္သြား ေတာ႕တယ္ ။ ဘ၀ရဲ႕ ပထမဦးဆံုး အႀကိမ္အျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ အားလံုးကို ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆက္ဆံလိုက္မိတယ္။

အာလံုးအခန္းထဲမွ ထြက္သြားေတာ႕မွ ကြ်န္ေတာ္႕စိတ္အစဥ္ကို ေလွ်ာ႕ခ်ဖို႕ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ။ လက္က်န္ အရက္ တစ္စိတ္ေလာက္ကို ေရမေရာပဲ ေသာက္ခ်လိုက္မိတယ္ ။ လည္ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ပူဆင္းသြားယံုမက ၊ အရက္သီး သြားသည္႕ ဒဏ္ပင္ အေတာ္ခံစားလိုက္ရသည္ ။ ဒါေပမယ္႕ ရင္ထဲက ခံစားမႈ ဒဏ္ရာကို မေဖ်ာက္ႏိုင္ခဲ႕ ။

........ မပီမသ ၊ သက္ျပင္းခ်သလို ႏႈတ္မွထုတ္၍ ေရရြတ္ရင္း desktop ေပၚက ေျပးလြားေနေသာ ဓါတ္ပံုေလးမ်ားကို ေငးၾကည္႕ေနမိခဲ႕တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္း မသိလိုက္ရ ၊ ပါးေပၚက စီးဆင္းလာေသာ မ်က္ရည္ စီးေၾကာင္းအစံု ေၾကာင္႕ ကြ်န္ေတာ္ေတြေ၀ေနရာမွ သက္၀င္လာခဲ႕တယ္ ။

မ်က္ရည္ ... ကြ်န္ေတာ္ အံ႕ႀသစြာ ေရရြတ္လိုက္မိတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ရည္ေတြက်ေနပါလား ? ဘယ္တုန္းက ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ရည္ကို နားလည္သြားတာလဲ ? ဘ၀ ရဲ႕ အဘိဓၶါန္ မွာ မ်က္ရည္ဆိုတဲ႕ စကားလံုး ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ မယံုၾကည္ျခင္း မ်ားစြာနဲ႕ တစ္စံုတစ္ရာကို နားလည္သြားမိေတာ႕တယ္ ။

ကြ်န္ေတာ္ လရိပ္ခ်ိဳကို နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းကို ခ်စ္မိသြားၿပီ ဆိုတာပါဘဲ ... ။ ကြ်န္ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ေသးခင္မွာဘဲ ၊ ႏွလံုးသားက ေရြးခ်ယ္လိုက္မိၿပီ ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ မယ္မယ္ရရ မရွိပါပဲ သူ .... လရိပ္ခ်ိဳ ကြ်န္ေတာ္႕ ႏွလံုးသားကို သိမ္းပိုက္သြား ခဲ႕ၿပီ ။ ကြ်န္ေတာ္ ထိရွရွခံစား ခ်က္ေတြနဲ႕ လံုးပန္းေနရင္းမွ သံသယ ဆိုတဲ႕ ေ၀ါဟာရက ရင္ကိုထပ္မံ ရိုက္ခတ္လာျပန္တယ္ ။

သူ... ဘာေၾကာင္႕ လိမ္ညာခဲ႕တာလဲ ? တကယ္ဆို သူ ကြ်န္ေတာ္ကို အရူးလုပ္ခ်င္တာလား ? ေမးခြန္ေတြ အၾကားမွာ လြင္႕ေမ်ာရင္း မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာ နာက်င္ျခင္း ဆိုတဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ခံစားရင္းက keyboard ေပၚေခါင္းစိုက္က်ကာ ေလာကနဲ႕ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားခဲ႕ရတယ္ ။

########################