Sunday, June 17, 2007

အတိတ္ေမ ့ျခင္း


ဘ၀ ဘယ္မွာငါ နားခိုရာမဲ ့
ခရီးဖြင္ ့လို ့ရြက္လႊင္ ့ရင္းနဲ ့မွ
ပင္လယ္မွာ ရင္ကယ္စရာ
အဲဒီမွာစေတြ ့
ဘ၀ေမ ့စရာေတာ ့ မဟုတ္ခဲ ့ပါဘူး
ရြက္က်ိဳးတုန္း ခဏ တက္ထိုးေလွာ္ရင္းက
ေမာင္းရင္းစံုတင္း အားျပင္းျပင္းဖြင္ ့
ေလအဆန္မွာ ေရသန္ေနလည္း
ေလအစုန္မွာ ေရစုန္လိုက္ဖို ့
ႀကိဳးစားခဲ ့ရအခ်ိန္ကေပါ ့
ဒါ ဘ၀ လို ့ ေရရြတ္ခဲ ့ရဘူးတယ္။
ေႀသာ္ အခုေတာ ့ . . .
ဘ၀ ေရစုန္ ေလအဟုန္မွာ
ေရႊပံုေပၚထိုင္ရင္း ေရရြတ္ေနတာက . . .
ေငြ . . .
ေသရင္ထားခဲ ့ရမွာ ေမ ့ေနရဲ ့
ေရႊ ၊ ေငြ ၊ ကား ရတနာေတြနဲ ့
လင္ ရယ္ မယား ရွာႀကံကာထားၿပီးလည္း
အငယ္ေႏွာင္း နဲ ့ တစ္မ်ိဳး
ဇယ္ေက်ာင္းကတစ္ဖံု
ရစ္ေရႊရည္ ရီေ၀ရင္းနဲ ့
ညေရာင္စံုေတြ အထဲမွာ
ငါ . . . ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးစံစား
ဒါလားဘ၀ လို ့ေတာင္ ေမးလိုက္ခ်င္ေသးရဲ ့
ငါ . . .
ဂ်ိဳ (ခ်ိဳ) ေပါက္မွ ႏြားတဲ ့လား . . .။ ။

3 comments:

Anonymous said...

ဒီကဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ ၾကိဳက္တယ္ ...

pandora said...

ဟား… ေပါ႕ပါးတဲ႕ဟန္နဲ႕ သေရာ္ ထားတယ္လို႕ ခံစားရတယ္.. ေရးပံု သေဘာက်တယ္

Anonymous said...

ဒါေလးဖတ္ျပီး ျပံဳးမိတယ္ဗိ်ဳ့ ။ ေရးတာ ထိတယ္ ။